Ως Γονείς, πώς συμβάλλουμε στην Ψυχική, Σωματική και Πνευματική Ανάπτυξη του Παιδιού μας;

Καταρχήν, εμείς οι ίδιες/ εμείς οι ίδιοι οφείλουμε για τα παιδιά μας:

να σκεφτόμαστε θετικά και να κρατάμε μια πιο θετική στάση ζωής, να εκφραζόμαστε με θετικά συναισθήματα, ελπίδα και αισιοδοξία, να προσπαθούμε να επιτύχουμε τους στόχους μας και να επιλύουμε τα προβλήματά μας με αντοχή, αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα και επιμονή, να νιώθουμε και να προσπαθούμε να γίνουμε πιο δυνατές/ πιο δυνατοί, μέσα στις πολλαπλές αδυναμίες μας. Αποτελούμε παράδειγμα και πρότυπο για τα παιδιά μας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ.

Να εκφράζουμε με όλο μας “το είναι” και χωρίς όρους, την αγάπη μας, στα παιδιά.

Να εκφραζόμαστε με ευγνωμοσύνη και να τους προσφέρουμε απλόχερα φροντίδα και υποστήριξη.

Να τα επαινούμε για τις όποιες προσπάθειές τους (ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα) , αποφεύγοντας την αρνητική κριτική.

Εκφράζοντας όμορφα, αληθινά, θετικά συναισθήματα:

προστατεύουμε τα παιδιά μας από την κατάθλιψη και άλλες δικές τους ή μη, αρνητικές αντιδράσεις και πράξεις, στις διάφορες αντιξοότητες της καθημερινότητας και γενικά της ζωής.

Συνάμα, μαθαίνουν να εκτιμούν και να εκφράζουν θετικά συναισθήματα προς τους άλλους ανθρώπους.

Μην φοβόμαστε να εκφράζουμε (εκτός από τα θετικά συναισθήματα) και τα αρνητικά μας συναισθήματα, γιατί προσφέρουμε ανεκτίμητες και χρήσιμες δεξιότητες ζωής στα παιδιά μας. Η/ Ο πραγματικά ψυχικά ανθεκτική/ος άνθρωπος είναι σε θέση να εκφράζει με τον κατάλληλο τρόπο και συμπεριφορά τα αρνητικά της/του συναισθήματα και να αντιμετωπίζει τις όποιες δυσκολίες.

Ως γονείς οφείλουμε να τα βοηθήσουμε να αναγνωρίσουν, να κατανοήσουν και να μην φοβούνται τα συναισθήματά τους, αποκτώντας μεγαλύτερη συναισθηματική επίγνωση.

Ως γονείς οφείλουμε, επίσης, να μάθουμε στα παιδιά μας να μην “εγκαταλείπουν” στις διάφορες δυσκολίες και αντιξοότητες της ζωής.

Νους Υγιής… “Εν Σώματι Υγιεί”.

Το σώμα μας και ο νους μας αποτελούν μια αδιαίρετη ενότητα.

Η σωστή διατροφή και η φυσική άσκηση αποτελούν σημαντικές και απαραίτητες προϋποθέσεις, για την καλή και ομαλή λειτουργία –
τόσο του σώματος, όσο και του νου – σε όλες τις ηλικίες (παιδιά, έφηβοι, ενήλικες)

Η καλή σωματική ευρωστία προετοιμάζει το σώμα και το νου να γίνουν πιο ανθεκτικά.

Η σωστή υγιεινή διατροφή, η σωστή τακτική άσκηση, ο βαθύς και επαρκής ύπνος προστατεύουν τα παιδιά μας από την κατάθλιψη, το άγχος, τον θυμό και άλλα αρνητικά συναισθήματα και αρνητικές σκέψεις. Επίσης, τα προστατεύουν από άσχημες ενέργειες , περίεργες ή/και επικίνδυνες συμπεριφορές.

Στην Αρχαία Αθήνα, η εκπαίδευση των παιδιών αποτελούσε
αληθινό πρότυπο για πολλές άλλες Ελληνικές πόλεις

  • άσκηση στο σώμα: για να αποκτήσει το παιδί ευρωστία και ομορφιά,
  • άσκηση στην ψυχή: για να γίνει το παιδί “ενάρετο”.

Ως γονείς οφείλουμε να γίνουμε ζωντανό παράδειγμα για τη σωματική – ψυχική υγεία και ισορροπία του παιδιού μας.

Ως γονείς οφείλουμε να τα βοηθήσουμε να ανακαλύψουν και να εξελίξουν τα ταλέντα τους, τις ικανότητές τους, όλα αυτά που τους αρέσουν και που τα `γεμίζουν` πραγματικά.

Ως γονείς οφείλουμε να μην επιβαρύνουμε τα παιδιά μας με τις δικές μας ανάγκες, τα δικά μας ανεκπλήρωτα όνειρα και προσδοκίες, τα δικά μας “θέλω”, τα δικά μας πρότυπα.

Η/ Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδική/ός και ξεχωριστή / ός, με τις δικές της/του ικανότητες και ταλέντα.

Ως γονείς οφείλουμε:

  • να εμπνεύσουμε, να ενθαρρύνουμε και να ωθήσουμε τα παιδιά μας προς την ακαδημαϊκή τους επιτυχία,
  • να τα βοηθήσουμε να νιώσουν ικανά και με αυτοπεποίθηση για να ανταπεξέλθουν στα εύκολα και στα δύσκολα της ζωής,
  • να μπορούν να αντιμετωπίζουν θετικά το έντονο άγχος τους,
  • να τα εμπνεύσουμε να αναπτύξουν και να εξελίξουν τα ατομικά τους ταλέντα πάνω σε διάφορα αντικείμενα που τα εκφράζουν, που τους αρέσουν, που δεν τα βαριούνται, που τα ελευθερώνουν, που είναι προσωπικές τους προτιμήσεις και επιλογές (π.χ. να παίζουν μουσικά όργανα, άθλημα/αθλήματα που τους αρέσουν, ζωγραφική, παραδοσιακοί ή/και μοντέρνοι χοροί, αναρρίχηση, σκάκι, …).

Ως γονείς οφείλουμε να ενθαρρύνουμε και να αναπτύξουμε την κοινωνικότητα των παιδιών μας και όχι την μοναχικότητα (όταν αφορά παθολογική κατάσταση):

  • Δημιουργία όμορφων φιλικών σχέσεων,
  • Επαφή με αγαπημένα πρόσωπα και φίλες / φίλους,
  • Ουσιώδη βοήθεια και συμπαράσταση σε άλλους ανθρώπους,
  • Ομάδες (π.χ. σκάκι, χορωδία, αθλήματα, κτλ)
  • ΟΧΙ ατελείωτες ώρες καθήλωσης και “αποχαύνωσης” μπροστά στην τηλεόραση, τον Υπολογιστή, τα βιντεοπαιχνίδια

Τα παιδιά μας δεν γίνεται, δεν μπορούμε, θα ήταν εγκληματικό… να τα κλείσουμε, να τα εγκλωβίσουμε μέσα σε μια τεράστια γυάλινη σφαίρα ή ένα τεράστιο χρυσό κλουβί, για να τα “προστατεύουμε” από όλες αυτές τις απροσδόκητες, επώδυνες και επικίνδυνες καταστάσεις της ζωής.

Οφείλουμε, όμως, να τα οχυρώσουμε (λειτουργώντας ως παράδειγμα), ώστε να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, να ανακαλύψουν και να νιώσουν την μοναδικότητά τους, να νιώσουν καλά με τις ικανότητές τους ,τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους, να αγαπήσουν, να εκτιμήσουν τον εαυτό τους, να πατήσουν σταθερά στα πόδια τους, …χωρίς τα κάθε λογής “δεκανίκια”.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Προστατευμένο περιεχόμενο!